วิคคหะ

น. ทะเลาะ ; วิวาท

n. quarrel ; dispute ; strife

แยกศัพท์ให้เห็นมูลราก หรือความเป็นมา;

n. analysis or resolution of a word into its  elements  in grammar

การฆ่า

n. killing

ดังเช่น มนุสสวิคคหะ ฆ่ามนุษย์ killing a man วิเคราะห์ หรือพิเคราะห์ในภาษาไทยนั้น เป็นคำที่มาจากคำนี้ ในภาษาบาลีเป็น วิคฺคห  ส่วนภาษาสันสกฤต คือ วิคฺรห